mezczyzna
7

Wartościowi mężczyźni nie pijają kawy.

Relacje i styl życia

Pamiętam ten moment, kiedy po raz pierwszy wyobraziłam sobie swoją pierwszą przyszłą randkę. Kompletnie nie wiedziałam, jak to jest, ale miałam mnóstwo wymagań. Niby to dobrze – wymagać. Chcieć przeżyć coś niesamowitego, poczuć te wszystkie motylki w brzuchu, o których mówią, zmarnować parę godzin przed lustrem i ukraść mamie szminkę. A później wrócić do domu kilka godzin za późno, wydać ostatnie kieszonkowe na taksówkę, nie nauczyć się na test i … nie żałować.

To dobrze chcieć to wszystko przeżyć. Tylko niedobrze, jak Ona myśli, że może to przeżyć tylko z Nim. Wtedy, kiedy będzie wracała z zawodów tanecznych, wystrojona w najlepsze ciuchy i z idealnym uśmiechem. A On będzie zaprzeczeniem wszystkich tych artykułów, gdzie współcześni blogerzy narzekają na nieudolność i nieśmiałość dzisiejszych mężczyzn. Nie będzie z daleka nieśmiało się uśmiechał i odwracał wzroku. On po prostu podejdzie i zmiażdży Ją spojrzeniem od samego początku. Powie, że jest za późno, by właścicielka tak uwodzącego uśmiechu wracała sama. Nie zapyta, czy ma Ją odprowadzić, tylko chwyci za rękę i to zrobi. Nie będzie musiała mówić, co myśli i czego chce, tylko będzie to dostawała. Nie popełni żadnego błędu od początku, a Ona już do końca życia będzie się zastanawiała, dlaczego przytrafiła jej się taka piękna i utopijna miłość.

Bo Ona myśli, że idealni mężczyźni nie trafiają się wśród jej znajomych. Nie pytają o godzinę i nie pracują czasem na siłowni na recepcji po godzinach. Nie miewają problemów ze zdaniem testu, mimo że pracują ze stawką 30zł na rękę w wieku 21 lat. Nigdy nie czują, że czegoś im brakuje i nie śmieją się po usłyszeniu słabego żartu tylko dlatego, że opowiedział go dobry kumpel. Ona myśli, że ci wartościowi mężczyźni nie pijają kawy i nie rozmawiają o pogodzie. Nie czytają gazet i poradników o relacjach.

Ona nie wie, że idealni mężczyźni pojawiają się wtedy, kiedy zdejmujesz z oczu filtr na bajkę, której oczekujesz, i zamiast tego widzisz wszystkich jak ludzi. Widzisz, że oni są tutaj, tam i wszędzie indziej. Wartościowi mężczyźni żyją tak, jak Ty. Przychodzą na koncerty, na imprezy, ale też do piekarni. Śmieją się, podrywają i obrażają czasem swoich przyjaciół, ale też przepraszają i chcą Cię traktować najlepiej jak tylko potrafią. Tylko daj im szansę.

_______________________________________________________

Znajdź mnie też tutaj 😉

facebookyoutube

  • Ale to fajne – trafiłaś idealnie w moje rozmyślania z roku 2013 kiedy po kolejnym nieudanym związku postanowiłam przewrócić swoje podejście do mężczyzn do góry nogami. I tak poznałam mojego Idealnego Mężczyznę, który kawę chłepcze litrami, gra na komputerze i pracuje sobie w Dziale Jakości. 🙂

    • <3

      Tak szczerze, to Ci zazdroszczę, bo to wymaga sporo dobrych cech, żeby umieć własnie tak zmienić podejście. Ja napisałam ten tekst, bo wiem, że "tak trzeba" i że to jest rozsądne podejście, ale tak naprawdę to niestety moje podejście najbardziej pasuje do drugiego (i trzeciego) akapitu…

  • Życie jest proste, tylko ludzie je sobie komplikują…. A kobiety to już szczególnie 🙂

  • „uwodzącego uśmiechała” Miało być uśmiechu? 😉

    No i święta racja. Nie tylko niektóre kobiety, ale i mężczyźni mają pewnego rodzaju klapki na oczach, które sami sobie założyli. Stworzyli ideał, które żyje gdzieś w świecie, ale niemożliwy do znalezienia. I przez to tracą wiele okazji i nie widzą, że ten chłopak co codziennie przychodzi do sklepu i jest bardzo sympatyczny może okazać się tym jedynym, albo koleżanka z biura obok może być kimś więcej niż tylko koleżanką.
    Ideałów nie ma, każdy człowiek ma jakieś wady. Więc trzeba przestać szukać tego ideału i nie odrzucać drugiej osoby, tylko dlatego, że „ja lubię rock, a on jazz. Nie będzie z nas dobra para”.

  • Bardzo trafiony tekst! I myślę, że Twoje przemyślenia można rozciągnąć poza relacje damsko-męskie. Bardzo często mamy wokół siebie wartościowych ludzi, bywamy w pięknych miejscach, przeżywamy fajne chwile a jednak nie potrafimy tego zauważyć i docenić, bo jesteśmy zaślepieni przez własne wyobrażenia i oczekiwania.
    Pozdrawiam ciepło!

  • Raczej nie mam żadnych ideałów – trudno żebym miała, skoro nie znoszę bycia idealnym. Myślę, że spotykam w swoim życiu głównie wartościowych facetów. Najgorszy jednak jest ten gatunek dupków, którzy są byłymi moich kumpeli – z jednej strony byli kiedyś moimi kumplami i moje znajome coś w nich widziały, z drugiej strony w którymś momencie wychodzą z nich poczwary i człowiek nie wie, jak zareagować. Paskudnie.