laura-fuhrman-696993-unsplash
0

Kiedyś.

Ostatnim razem pisałam o tym, jak było kiedyś. Później zaczęłam się zastanawiać dokładniej, o co chodzi z tym całym … kiedyś. Czy ono w ogóle istniało? Kto je tak dobrze pamięta? Czy naprawdę było takie idealne?

A co jeśli nigdy nie było żadnego kiedyś? Co jeśli nasi pradziadkowie wcale nie kochali się do grobowej deski, bo przecież już w Biblii są pierwsze opisy zdrad, oszustw, morderstw i depresji. Co jeśli nasi dziadkowie wcale, mimo braku tak rozwiniętej technologii, nie mieli pięknego i nieskażonego dzieciństwa? Dzieci wcale nie były mądrzejsze i grzeczniejsze, a nasi dziadkowie nie czekali z seksem do ślubu. Ludzie nie byli szczęśliwsi i mniej żądni pieniędzy, a wyśniony kwiat młodzieży nie istniał.

Może nie ma żadnego kiedyś, jest tylko teraz. Ale dobrze i wygodnie jest wierzyć w kiedyś, bo to daje nadzieję – skoro kiedyś mogło być lepiej, piękniej i uczciwiej, to dlaczego teraz nie może? Skoro ludzie kiedyś potrafili, to znaczy, że my też możemy. Tak jest łatwiej. Dążyć do czegoś, wierzyć, że to ma szansę.

Narzekamy, że niegdyś nie było komputerów, telefonów. Były wierne sobie małżeństwa, herbata zamiast coca-coli, jabłko z własnej działki zamiast czekolady, wsparcie rodziny zamiast pieniędzy za nadgodziny, randki na łące zamiast Tindera, parki i lasy zamiast parkingów podziemnych. Wciąż mówimy, że kiedyś to były czasy, a teraz to nie ma czasów.

Ale może tak naprawdę nie ma słynnego XXI wieku, który zmienił wszystko, lecz jest po prostu już trzecie tysiąclecie, w którym ludzie wciąż próbują. Czytają poruszające historie miłosne, oglądają czasem refleksyjne filmy, widzą potęgę rozwoju oraz ważność rodziny i chcą to wszystko łączyć. Próbują, żeby wszystko było idealne. Dają sobie nadzieję, że tylko na chwilę coś się popsuło, ale przecież możemy inaczej, bo kiedyś też mogli.

Może jesteśmy po prostu kolejnym pokoleniem, które szuka. Jesteśmy kolejnymi nadziejami, pomysłami i szansami. Może jesteśmy ludźmi takimi samymi w głębi duszy jak ci parę tysięcy lat temu.

Może wszystko wciąż jest tak samo. Serca ludzkie pragną tych samych rzeczy.

Może wcale nie ma żadnego kiedyś.