Facetom się go czasem daje. Bo jeszcze nie są gotowi, bo nie można ich naciskać, bo nie można ich wystraszyć i takie tam. Można się nieźle zdziwić po ogarnięciu, że w jednym związku nie byli gotowi na ślub po 8 latach, a w drugim po pół roku wyrywali sobie włosy z głowy, jak to zrobić, żeby ona przyjęła oświadczyny. Ale na to tak naprawdę nie mamy wpływu. I to w sumie inna bajka na osobny wpis.
Kobiecie się czasu nie daje. I tyle. A przynajmniej nie wtedy, kiedy się chce z tą kobietą być. Ona potrzebuje emocji, by się zakochać, by chcieć, by o facecie myśleć. One są najsilniejsze wtedy, kiedy pojawiają się regularnie, a najlepiej nie kończą, tylko są gdzieś tam cały czas na różnych trybach wzmocnienia. Działają cały czas i trzymają „na haju”, który nie pozwala wskoczyć na logiczny i rozsądny tryb myślenia. Tryb, który zobaczyłby, że ten mężczyzna to tak nie do końca jednak, bo lubi się spóźnić i czasem zapomnieć o jej urodzinach, różnica ich poglądów jest trochę większa po ubraniu właściwych okularów, a plany na przyszłość mogą nie przeciąć się w tym punkcie, w którym by chciała. Tego nie ma. Są tylko emocje, które nie pozwalają Jej zasnąć przed 00:00, zareagować na wiadomości tego, który stara się o nią już od pół roku i wreszcie emocje, które nie pozwalają Jej powiedzieć Ci „nie”, kiedy zapraszasz ją do siebie, trzymając w jednej dłoni telefon, a w drugiej jej ulubione wino.
„Kobiety od przystojnych mężczyzn wolą zdecydowanych.”
Nie wiem, czy to jest prawda objawiona, ale na pewno prawda. Więc jeśli czegoś chcesz, to działaj. Bo każdy czas, który jej dajesz, to czas, kiedy nie masz żadnej kontroli nad tym, co dzieje się w jej głowie. Kiedy ty się zgrywasz i liczysz, że zatęskni, a ona zapomina. Kiedy jesteś pewny, że czeka na Ciebie, a ona uczy się żyć bez Ciebie.
Jeśli widzisz jakąś szansę, to wiedz, że masz ją teraz, tutaj i dziś.
A jutro nie istnieje.